Dlaczego Dzieciństwo Jest Ważne?

„W domu było wesoło, luźno… Mam młodszego brata. U nas, co tydzień były imprezy… Rodzice byli liberalni. Przez wiele lat uważałem więc, że moje dzieciństwo było udane, a ja pochodzę z fajnej rodziny. Dopiero na terapii poczułem, że tak naprawdę czegoś mi już wtedy brakowało. W domu rodzinnym brakowało mi poczucia bezpieczeństwa. W piątki, soboty i niedziele, owszem, było wesoło, była zabawa; ale w tygodniu ciągle były awantury. Emocje wahały się więc od skrajności do skrajności. Moi rodzice raczej nie byli dopasowanym małżeństwem.”

Teraz mam dobrą sytuację w życiu, radzę sobie, mam rodzinę, pracę, można na mnie polegać. I nikt nie powiedziałby że w tym samym czasie kiedy pracuję, wychowuję dzieci, zdobywam pieniądze nie mogę pozbyć się myśli- czy robię to właściwie, czy może czemuś zawiniłem?, muszę być dobry, muszę się starać. Nie mogę nikomu powiedzieć o tym, ze mam trudno, źle, obawiam się oceny i często obwiniam się za to, że się tak czuję. Ukrywam moje problemy – albo nadmiernie się staram je rozwiązać albo całkowicie unikam sytuacji trudnych. Mam poczucie niezadowolenia z życia, mam poczucie, że sam jestem sobie winien.

Podziwiam innych, jak im się dobrze wiedzie, są bardziej doceniani, zauważani, odważni, przebojowi a ja… zawsze mam pod górkę. Myślę- ten to ma dobrze, jestem zmęczony walką.

Sam tego nie widzę ale czasem słyszę- co się tak spinasz?, wyluzuj, odpręż się,  po co tyle się starasz. Żona pyta: dlaczego ciągle pomagasz rodzicom? Czasami inni pokazują mi jak duży wysiłek wkładam w realizowanie różnych zadań. Słyszę, że za bardzo się poświęcam, nie dbam o siebie… ale zupełnie nie dociera do mnie ta wiedza. Ja po prostu nie mogę!

Ale właściwie dlaczego nie mogę?

Okazuje się że często nie mam planów, w relacjach z ludźmi czuję się bezradny, to znaczy czekam na pierwszy ruch i reaguję na niego. Mam problem z zaufaniem, nie umiem ani prosić ani wymagać. Udaję zadowolonego z życia…”

Czy warto wracać do przeszłości?

Po co szukać w historii życia związku z teraźniejszością?

Na te pytania nie ma jednej odpowiedzi. Możemy natomiast spróbować przyjrzeć się swojej historii i więcej się dowiedzieć o tym, co takiego zdarzyło się w naszym życiu , że ciągle czujemy się winni, ze brakuje nam pewności i skupiamy się na tym jak odbiorą nas ludzie.

Nie wybieramy dzieciństwa. Wydarzenia które nas spotykały były za trudne do zrozumienia, do przeżycia i do wypowiedzenia. Kiedy rozumiemy, że to niekorzystne warunki sprawiły, że przyjęliśmy na życie nadmiernie obronną strategię możemy zacząć szukać innej, bardziej dla nas przychylnej.

Ośrodek Medyczno- Psychologiczny VIDE prowadzi psychoterapię grupową Dorosłe Dzieci w formie terapii weekendowej.

Kontakt i konsultacje: 698-841-255